From Visual Culture to Visual Communication. The Pictorial and Iconic Turn in Contemporary Culture

Abstract

The article attempts to approximate the notions of “visual culture”, “visual communication” and “data visualization”, which appeared with the pictorial and the iconic turns. The pictorial turn raised the picture to the rank of a sign system, similarly to language within the poststructuralist reflection. In contrast, thanks to the changes in art history research, Visual Culture Studies came into being, necessitating a definition of the term “visual culture”. Doris Bachmann-Medick characterizes the iconic turn as a late reaction of art history studies to the linguistic turn, which views a painting as a textual and discursive phenomenon. This situation gave rise to Norman Bryson’s semiotics of the image, which employs the notion of “the language of images”, creating the need for a definition of “visual communication”. The expansion of new media poses another challenge to visual culture, which is the need to define “data visualization”. W.J.T. Mitchell announced a new version of the pictorial turn – a turn towards biopictures, or biodigital pictures. These “animated icons” have been given the characteristics of life by biological-information technology. However, the definition of “data visualization” is shaped by the “digital turn”, which views it as a practice of endowing the raw, mathematical sequences of codes in databases with anthropological and cultural information. Currently, the definition of "data visualization" is also impacted by the theory of databases and software studies by Lev Manovich. Finally, I would like to ask about the risks and benefits of pictorial and iconic turns.

Artykuł jest próbą przybliżenia pojęć „kultura wizualna” „komunikacja wizualna” i „wizualizacja danych”, które pojawiły się przy okazji zwrotu piktorialnego i ikonicznego. Zwrot piktorialny spowodował, że obraz urasta obecnie do rangi systemu znakowego, podobnie jak język w refleksji poststrukturalistycznej. Natomiast dzięki przemianom historii sztuki pojawiają się studia kultury wizualnej. Razem z ich powstaniem rodzi się również potrzeba zdefiniowania terminu „kultura wizualna”. Doris Bachmann-Medick charakteryzuje zwrot ikoniczny jako opóźnioną reakcję historii sztuki na linguistic turn, która odkrywa malarstwo jako fenomen tekstowy i dyskursywny. W tej sytuacji rodzi się semiotyka obrazu Normana Brysona, która odwołuje się do pojęcia „języka obrazów”. Jest to kolejna potrzeba zdefiniowania terminu „komunikacji wizualnej”.Ekspansja nowych mediów stawia kulturę wizualną przed kolejnym wyzwaniem, którym jest po-trzeba zdefiniowania terminu „wizualizacja danych”. Mitchell zapowiada nową wersję zwrotu piktorialnego, który odbywa się w kierunku bioobrazów, albo biocyfrowych obrazów. Tym „ożywionym ikonom” nadano cechy życia za pomocą biologiczno-informacyjnej technologii. Jest to kolejny zwrot piktorialnym, który Mitchell nazywał zwrotem biopiktorialnym. Jednak definicja pojęcia „wizualizacji danych” jest kształtowana przez „zwrot cyfrowy”, który powoduje, że „wizualizacja danych” jest praktyką nadawania surowym, matematycznym ciągom kodów baz danych bezpiecznych antropologicznie i kulturowo kształtów. Obecnie definicje „wizualizacji danych” buduje się również w oparciu o teorię baz danych i software studies Lva Manovicha. Na zakończenie chciałbym postawić pytanie dotyczące zagrożeń i korzyści wynikających z obecności zwrotu piktorialnego i ikonicznego