Utopia teologii wyzwolenia a kościół Franciszka: między dualizmem a monizmem antropologicznym

Abstract

W pracy tej zostały przeanalizowane idee, argumenty, środki polityczne, administracyjne, wojskowe w konflikcie pomiędzy ruchem latynoamerykańskiej teologii wyzwolenia a różnymi instytucjami watykańskimi (głównie Kongregacją Nauki Wiary pod kierownictwem prefekta kardynała Josepha Ratzingera). Również zostały przedstawione poglądy kilku papieży na temat kwestii społecznej i postulowanych relacji pomiędzy wiarą, religią i polityką. Został także oceniony wpływ filozofii na rozwój chrześcijaństwa pierwotnego i późniejszej cristianitas (szczególnie judaistycznego monizmu antropologicznego, greckiego dualizmu, także marksizmu). Wyszczególniono nowe ruchy teologiczno-filozoficzne takie jak eko-feminizm, teologia indiańska, teologia dialogu międzyreligijnego, filozofia wyzwolenia. Autor dowodził tezy o prymacie motywacji politycznych i ekonomicznych w postawach aktorów w zaistniałym sporze, i w ogóle w życiu religijnym wobec deklarowanych wartości instytucjonalnego konserwatyzmu i oddolnego ruchu chrześcijaństwa (głównie katolickiego) utopijnego i rewolucyjnego.

El objetivo de este trabajo es determinar las lineas generales de las debates y divisiónes que atravesan a la Iglesia catolica en el plano filosófico, teológico, político y ideológico, para hacer pronósticos sobre el desarollo y futuro del catolicísmo. Desde principio de este pontificado el papa Franscisco ha manifestado gran interes por inspirar cambios en la institución, para que sea mas misionera y trasparente en su practica cotidiana, para que se limpiara constante de la plaga de la pedofilia. El quiere mejorar la comunicación del clero con el mundo laical. El papa es abierto tanto a la corriente conserwadora y tradicional como a la Iglesia del pueblo o la Iglesia pobre y de los pobres. Tambien realiza la politíca de los gestos con los representantes de la corriente utopista-revolucionaria identificada con la llamada teología de la liberación, politicamente comprometida. En este trabajo la Igesia tradicional es simbolizada y representada por la figura de Joseph Ratzinger. La Iglesia politícamente comrometida revolucionaria – para los cambios tanto en la sociedad como dentro de la Iglesia – es representada por los teológos de la liberación, simbolizada por los animadores comu‑ nidades eclesiales de «Iglesia del pueblo» o de «Iglesia de los pobres», tambien por martires como Oscar Arnulfo Romero o Camilo Torres Restrepo. El papa simboliza y representa a la Iglesia reformista y integradora, solidadria, pero no revolucionaria. Tampoco a Francisco le gustaría cambiar al orden jerárquico-sacramental en el seno de la institución o ordenar a las mujeres. Por eso nuestra tesis es esta: la Iglesia del Francisco o Iglesia de sus eventuales continuadores no va a cursar por el camino demarcado por esta teología de la liberación