Granice dozwolonej krytyki prasowej działalności osób pełniących funkcje publiczne

Abstract

Rozprawa doktorska "Granice dozwolonej krytyki prasowej działalności osób pełniących funkcje publiczne" stanowi aktualną i ważną, a zarazem trudną problematykę badawczą. zasadniczym celem rozprawy jest próba wyznaczenia granic dozwolonej krytyki prasowej działalności osób pełniących funkcje publiczne poprzez wskazanie kryteriów warunkujących legalność krytyki prasowej. Tak zakreślony cel rozprawy wpłynął na strukturę pracy. We wstępie do pracy sformułowano hipotezy badawcze, które zostały poddane weryfikacji w zakończeniu rozprawy. Przeprowadzone w rozprawie rozważania potwierdziły hipotezę, że w ustawie Prawo prasowe funkcjonują dwie odrębne kategorie krytyki: krytyka w sferze faktów oraz ujemne oceny. Przeprowadzone rozważania potwierdziły także, że granice krytyki prasowej osób pełniących funkcje publiczne są szersze niż w stosunku do osób prywatnych. Osoby pełniące funkcje publiczne, ze względu na swą pozycję i możliwość oddziaływania swoimi decyzjami na sytuację szerszych grup społecznych, muszą zaakceptować z tej właśnie racji ryzyko wystawienia się na surowszą ocenę opinii publicznej.

Dissertation "Limits of press criticism of activities of public officials" is a current important and at the same time very complex research problem. The primary purpose of this dissertation is an attempt to establish limits of permitted press criticism of public officials throught indicating asseement criteria in deciding if press criticism is lawful. Such form of the dissertation purpose affected the structure of this work. The doctoral dissertation is divided into two parts with seven chapters in total. In the introduction to the dissertation, research hypotheses are formulated. They are reviewed at the end of the work. Research hypotheses adopted in the dissertation confirmed that in the Polish Press Act two separate categories of criticism are used: criticism in the sphere of facts and negative opinions. This division sets a difference in the direction and scope of control of criticism. The discussion presented confirmed the hypothesis formulated in the introduction to the dissertation that the boundaries of press criticism of public officials are wider than those applied to private individuals. Public officials due to the position held and the ability to affect subjected to more scrutiny from the public.