Kształcenie tłumaczy-lokalizatorów – przegląd zagadnień oraz propozycja modelu nauczania przedmiotu „Lokalizacja”

Abstract

Coraz więcej osób korzysta codziennie z różnego rodzaju zlokalizowanych produktów, których treści przetłumaczono i dostosowano do wymogów polskiego rynku i odbiorcy. Lokalizacja to obecnie najbardziej dynamicznie rozwijająca się gałąź usług tłumaczeniowych, generująca ogromne obroty i wymagająca wykwalifikowanych lokalizatorów, których jednak niezwykle trudno znaleźć. Uniwersyteckie programy kształcenia tłumaczy koncentrują się zazwyczaj na przekładzie literackim, niekiedy prawnym i prawniczym, podczas gdy od tłumacza-lokalizatora wymaga się nieco innego zestawu umiejętności niż od tłumacza tekstów literackich bądź prawnych i prawniczych. Studenci rozważający podjęcie pracy lokalizatora są zazwyczaj skazani na samodzielną naukę i zdanie się na intuicję. Wykładowcy uniwersyteccy natomiast często uważają, że ta dziedzina tłumaczeń nie wymaga specjalnych rozwiązań dydaktycznych ani umiejętności, a zadania stawiane przed lokalizatorami są trywialnie proste (w szczególności w ich językowym aspekcie). Artykuł przedstawia problemy i wyzwania związane z kształtowaniem językowych i pozajęzykowych kompetencji tłumaczy-lokalizatorów oraz proponuje model nauczania przedmiotu „Lokalizacja”.

Various types of localized products are being used by more and more people with increasing frequency. Contents of such products are translated and made appropriate to the Polish market and user (localized). Localization is the most dynamic sector of the translation industry, generates substantial sales volumes and requires highly qualified localizers who are still relatively difficult to find. University translation courses usually focus on literary translation and sometimes also cover legal texts, whereas translators-localizers are expected to possess a slightly different skill set. Students planning a career as localizers are usually resigned to self-study and intuition. University teachers often believe that this translation modality does not require any special didactic approach or abilities, and that the tasks faced by localizers are trivially simple (especially in their linguistic aspect). The article presents issues and challenges related to developing linguistic and non-linguistic competences of translators-localizers. Finally a model university course in localization is described.