Słowo mówione jako logos-pośrednik. Uwagi na temat sokratejskiej pasji dialogu

Abstract

Dialog Sokratesa jest bardzo ważnym elementem jego filozofii. Wydaje się, że składa się on z kilku etapów, które są bardzo ważne dla jego skuteczności. Metody dialogu, jakie stosował Sokrates, były ważne dla kreowania jego poglądów, jednak najważniejszą rolę odegrała ironia. Ów sposób nauczania Sokratesa ma znaczenie epistemologiczne, ponieważ tylko dzięki metodzie dialogu można osiągnąć pełnię wiedzy, nawet jeśli nie jest możliwe, aby ją w pełni wyrazić. Dlatego też logos jest pośrednikiem w drodze po wiedzę, jednak ma on też braki, ponieważ nie da się przy pomocy słowa zbudować doskonałej definicji. Można jedynie dotrzeć do wiedzy, która pozwala na dobre postępowanie w życiu, a przecież to jest głównym celem filozofów.

Socratic dialogue is a very important part of his philosophy. The dialogue seems to have developed in a few phases that shaped the way it works. The methods of dialogue employed by Socrates were an important factor in the development of his views, yet the key role was played by irony. The specificity of the Socratic approach to teaching has epistemological importance as dialogue seems to be the only method by which complete knowledge can be attained, even though such knowledge may not be possible to express. That is why logos is the mediator in the quest for knowledge. However, logos is not free from shortcomings: it is impossible to build an absolute and perfect definition using words. The only thing we can do is the attainment of knowledge that shows what it is to live a good life – which question is the main objective of philosophical pursuits.