«Коломыйковый стих»: версификационный интернационализм (Украина – Польша – Болгария – Россия) и его общеславянская синтаксическая база

Abstract

W niniejszym artykule przeanalizowano specyficzny sześciozgłoskowy wiersz, element podstawowy „wiersza kołomyjkowego”. Jego aktywizacja w poezji rosyjskiej ostatniego stulecia nie jest kojarzona ze stylizacją etnograficzną, szczególnego rysunku rytmicznego nie określa się wyłącznie dystrybucją trochaiczną. Autor artykułu analizuje „zachowanie” takiego wiersza w kontekście izolującym, nie powtarzającym w całości struktury „kołomyjki” (K. Balmont, I. Koniewskoj, W. Chlebnikow) oraz analogiczne „zachowanie” tego wiersza we współczesnych ukraińskich i innych słowiańskich tekstach. Żywotność tego wiersza jest uwarunkowana przez istnienie wiersza sylabicznego w poezji polskiej, a wcześniej – siedmiozgłoskowca ogólnosłowiańskiego.