New Counter-Terrorism Legal Instruments under the Auspices of the International Civil Aviation Organization

Abstract

Celem artykułu jest przedstawienie roli Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego w przeciwdziałaniu terroryzmowi lotniczemu. Analizie poddano zapisy Konwencji Tokijskiej będącej pierwszą międzynarodową inicjatywą mająca na celu zapobieganie uprowadzeniom samolotów. Zapisy Konwencji Tokijskiej rozszerzyła Konwencja Haska z 1970 r., ustanawiając m.in. szerszy zakres jurysdykcji oraz zasadę aut dedere aut punie. Konwencje zostały uzupełnione trzecią konwencją podpisaną w Montrealu, która po raz pierwszy wprowadziła regulacje odnoszące się do aktów sabotażu z ziemi czy zakłócenia funkcjonowania urządzeń nawigacyjnych. Pakiet trzech konwencji stanowi podstawę regulacji dotyczących bezpieczeństwa lotnictwa. Wydarzenia z 11 września 2001 r. uaktywniły poczynania Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego w zakresie przeciwdziałania terroryzmowi, ale nie przyniosły konkretnych efektów. Dopiero w latach 2008-2010 przygotowano cztery nowe konwencje: dwie odnoszące się do zasad cywilnej odpowiedzialności za szkody oraz dwie wprowadzające zmiany do karnoprawnych konwencji z Montrealu i Hagi.