Biblioteka klasztoru dominikanów w Choroszczy w 1828 r. i starodruk St-47 ze zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej im. Jerzego Giedroycia w Białymstoku

Abstract

Artykuł jest rozszerzoną wersją referatu wygłoszonego w trakcie konferencji "Małe miasta. Ślady przeszłości", która odbyła się w grudniu 2016 r. Została w nim omówiona biblioteka klasztoru dominikanów w Choroszczy na podstawie inwentarza księgozbioru zawartego w opisie powizytacyjnym parafii z 1828 r. Przeprowadzono w nim analizę księgozbioru pod względem liczby woluminów, miejsca ich druku i języka, w którym zostały wydane, a także układu książek w obrębie biblioteki. W zbiorach Biblioteki Uniwersyteckiej im. Jerzego Giedroycia w Białymstoku znajduje się starodruk pochodzący z rozproszonej biblioteki klasztornej (sygn. st-47) "Głos wołaiącego na puszczy augustynianskiey Jana złotemi ustami Chryzostoma Gołembiowskiego (...) to jest kazania na wszystkie, niedziele całego roku, podczas sejmów, tudzież na różnych miejscach przed majestatem JKMci miane przez WW OO Augustianów Warszawskich przy kościele św. Marcina zebrane" (Lwów 1757), odnotowany we wspomnianym spisie pod nr 200. Jego pierwszym właścicielem był o. Wojciech Jan Kanty Bagiński, po śmierci którego księga trafiła do biblioteki dominikanów w Choroszczy. Klasztor został skasowany w 1832 r., ale biblioteka pozostała na miejscu. Do 1855 r. pozostawała pod opieką ks. Józefa Szackiego, proboszcza w Dobrzyniewie. W międzyczasie księgozbiór uległ znacznemu rozproszeniu (1000 vol. w 1828 r. i 191 vol. w 1856 r.). W 1856 r. starodruk st-47 wciąż znajdował się w podominikańskim księgozbiorze. Po 1863 r. księgozbiór przeniesiono na poddasze kościoła parafialnego. Pod koniec XIX w. ocalałe księgi klasztorne mieściły się w zaledwie jednej skrzyni. Startodruk st-47 został zakupiony przez Bibliotekę Uniwersytecką na aukcji w 1975 r.