Stres oksydacyjny jako koszt reprodukcji u nornicy rudej Myodes glareolus

Abstract

W niniejszej rozprawie testowałem hipotezę, że stres oksydacyjny, uwidaczniający się w oksydacyjnych uszkodzeniach tkanek, jest bezpośrednim fizjologicznym kosztem rozrodu. Obiektem badań były samice nornicy rudej Myodes glareolus. W pierwszym eksperymencie samice mogły urodzić jeden lub dwa naturalne mioty. Miałem także osobniki nie rozmnażające się. Oznaczyłem uszkodzenia oksydacyjne lipidów i białek w różnych tkankach. Wbrew oczekiwaniom, uszkodzenia te albo nie różniły się między samicami z grup reprodukcyjnych, albo były niższe u samic rozmnażających się. W drugim eksperymencie różnicowałem więc wysiłek samic poprzez dodawanie dwóch młodych do oryginalnego miotu lub zmniejszałem go do dwóch młodych w kolejnych czterech miotach rodzonych przez samice. Wbrew przewidywaniom uszkodzenia u samic rozmnażających się nie różniły się od uszkodzeń samic nie rozmnażanych lub były od nich niższe. Takie same oznaczenia uszkodzeń oksydacyjnych, wykonałem u samic nornicy bezpośrednio po odłowieniu z naturalnego środowiska, przed i po okresie rozrodu. Ogólnie samice po reprodukcji najczęściej albo się nie różniły pod względem poziomu stresu oksydacyjnego od osobników przed reprodukcją, albo poziom ten był nawet niższy. Podsumowując moje wyniki falsyfikują hipotezę, że stres oksydacyjny jest mechanizmem odpowiedzialnym za powstawanie kompromisów pomiędzy aktualnym inwestowaniem energii w rozród a przeżywalnością i przyszłym sukcesem reprodukcyjnym.

I tested the hypothesis that oxidative stress is the proximate mechanism of reproduction costs, using bank vole Myodes glareolus as a model species. In the first experiment, the oxidative damage to lipids and proteins was measured in breeding females after rearing one and two litters, and in non-breeding females. Surprisingly, the level of oxidative damage did not differ between females from different reproductive treatments or was lower in breeding than in non-breeding females. In the sceond experiment, I experimentally manipulated the reproductive effort of females from selected and control lines by reducing or enlarging the original litter size in four consecutive litters. The level of oxidative damage to tissues in breeding voles did not differ from non-breeding individuals or was even lower. I also measured the level of the same oxidative stress markers in bank vole females from a free-living population. In general, females afterreproduction did not differ in the level of oxidative stress form females before reproduction, and in a few cases the level was even lower. In summary, my results undermine the hypothesis that oxidative stress is the key proximate mechanism underlying the trade-off between the current investment in reproduction and future survival or reproductive success.